ഒരു പൂമ്പാറ്റയെപ്പോലെ പാറിനടക്കേണ്ടവന്‍
ഇന്ന് സ്വയമൊന്ന് ശ്വസിക്കുവാന്‍ പോലുമാവാതെ
ജന്മംകൊടുത്തവരുടെ ക്രൂരതയ്ക്ക് പാത്രമായ്
വിധിയോട് മല്ലടിക്കുമ്പോള്‍ നാമെവിടെയായിരുന്നു.???
ചുറ്റും നടക്കുന്നതൊന്നും കാണാന്‍ കഴിയാതെ
അന്ധത ബാധിച്ച മനസ്സുമായ് ഇനിയുമെത്രനാള്‍ ???
തലോടേണ്ട കൈകളാല്‍ തല്ലേറ്റ് കരയുമ്പോള്‍
അരുതെന്ന് ചൊല്ലുവാനാകാതെ അന്ധത തടയുന്നു.
സ്വയമൊരു വാത്മീകത്തിലൊതുങ്ങുമ്പോള്‍
ലോകമാകെ ക്രൂരതകളാല്‍ നിറയുന്നു
ശുഭമായതൊന്നും വാര്‍ത്തകളില്‍ നിറയാത്ത
തീരെ ശുഭമല്ലാത്തൊരു ലോകം
പ്രായഭേദമന്യ പീഡിതരാകുന്ന
പെണ്‍ജന്മങ്ങളുടെ ലോകം
എല്ലാരുമുണ്ടേലും ആരുമില്ലാത്ത
അനാഥബാല്യങ്ങലുടെ ലോകം
പ്രജകളെ പട്ടിണിക്കോലങ്ങളാക്കുന്ന
എന്തിനും മടിക്കാത്തെ ഭരണവര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടെ ലോകം
ഉണരുക, നമുക്ക് നാമേ തുണയാകുക
കൂടെ സഹജീവികള്‍ക്കും.
